พ่อเข้าใจความทุกข์ของลูก ที่มีสาเหตุมาจากการโยกย้ายสับเปลี่ยนหน้าที่การงาน แต่พ่อจะไม่บอกลูกว่ามันไม่ควนเกิดขึ้น เพราะพ่อรู้อยู่แล้วว่าสักวันหนึ่งเหตุการณ์นี้จะต้องเกิดขึ้นกับลูก และอาจไม่เกิดขึ้นครั้งเดียวในชีวิตการทำงานของลูก พ่อไม่ได้เล่าเรื่องนี้ไว้ก่อนเพราะอยากให้ลูกได้เจอประสบการณ์ตรงลูกจะได้เรียนรู้ชีวิตขึ้นอีกเยอะ มันไม่ได้เป็นสิ่งเลวร้ายจนทำลายชีวิตหรืออนาคตหรอก ถ้าลูกรู้จักแก้ปัญหา และหาทางออกที่ถูกต้องได้
ลูกรู้แล้วว่าช่วงชีวิตการทำงานของคนเรายาวนานเพียงใด ตั้นแต่อายุประมาณ 20-60 ปี บางทีอาจยาวกว่าช่วงชีวิตวันเด็กกับวัยชราเสยอีก มันเป็นช่วงเวลาที่เราอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถควบคุมได้ จากบุคคลซึ่งเป็นใครมาจาไหนก็ไม่รู้ เราไม่รู้จักนาย นายไม่รู้จักเราดีเหมือนพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนสนิท และยังมีประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้องในการทำงานอีก แล้วจะให้ชีวิตการทำงานของลูกราบรื่นดั่งถนนที่โรยกลีบกุหลาบได้อย่างไร อาจมีคนหนึ่งในล้านเท่านั้น ที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานตลอดเวลา พร้อมๆกับมีความสุขในชีวิตส่วนตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น